Ψυχεδελικά "μαγικά" μανιτάρια - Επίδραση και παρενέργειες

Εικόνα
Υπάρχουν περίπου 25 είδη μανιταριών που περιέχουν παραισθησιογόνες ουσίες ή ψυχοδραστικά συστατικά, που είναι γνωστά ως ψιλοκίνη και ψιλοκυβίνη. Τα πιο κοινά είναι τα Strophanti (psilocybe) cubensis, Psilocybe semilanceata και Panaeolus subbalteatus. To Psilocybe cyanescens είναι το πιο δραστικό απ’ όλα. Υπάρχει άλλη μια ομάδα από την οικογένεια των Αμανιτών, όπως ο Αμανίτης ο μυγοκτόνος (fly agaric, Amanita muscaria), που είναι επίσης ψυχεδελικά, όμως η χημική τους σύσταση διαφοροποιείται σαφώς από τις ποικιλίες της ψιλοκυβίνης. Τα μανιτάρια προτιμούν τις υγρές, συχνά σκοτεινές περιοχές, συνήθως σε χωράφια ή στην περίπτωση της Amanita muscaria, κοντά σε σημύδες. Φυτρώνουν το φθινόπωρο, συνήθως μεταξύ Αυγούστου και Οκτωβρίου, ειδικά μετά από περιόδους έντονων βροχοπτώσεων. Μετά τη συλλογή, οι μύκητες συνήθως αποξηραίνονται και διατηρούνται για μετέπειτα χρήση ή ο χρήστης τα προωθεί σε φίλους ή αγοραστές. Εξαιτίας της μεγάλης διαθεσιμότητας τους, δεν παρατηρείται μαύρη αγορά στα

Hayao Miyazaki

"Cartoons και ψυχεδέλεια...!!!"

Στις 5 Ιανουαρίου του 1941, ενώ μαινόταν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, γεννήθηκε στο Τόκιο, ο «Ιάπωνας Walt Disney», Χαγιάο Μιγιαζάκι. Αποτελεί έναν από τους κορυφαίος σκηνοθέτες animation της Ιαπωνίας, ενώ είναι επίσης  ένας εκ των ιδρυτών της εταιρείας παραγωγής και διανομής Studio Ghibli.

Ξεκίνησε την καριέρα του το 1963 δουλεύοντας ως σχεδιαστής κινουμένων σχεδίων στο Toei Douga Studio και είχε την τύχη να εμπλακεί σε πολλές επιτυχημένες παραγωγές κινουμένων σχεδίων της Ιαπωνίας. Από την αρχή ακόμα είχε αρχίσει να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον στο πρόσωπό του, τόσο λόγω της ικανότητάς του να σχεδιάζει εξαιρετικά, όσο και εξαιτίας των αμέτρητων ευφάνταστων ιδεών του.

Από το 1971 και έπειτα άλλαξε τρεις φορές την επαγγελματική του στέγη, ενώ το 1978 σκηνοθέτησε την πρώτη του τηλεοπτική σειρά και έναν χρόνο αργότερα την πρώτη του ταινία «Rupan sansei: Kariosutoro no shiro». Ακολούθησε η ταινία «Nausica of the Valley of the Wind» το 1984, η οποία ήταν βασισμένη στο ομώνυμο κόμικ που ο ίδιος είχε ξεκινήσει 2 χρόνια πριν. Η επιτυχία που γνώρισε αυτή η ταινία οδήγησε στη δημιουργία του στούντιο Ghibli, στο οποίο έκτοτε ο χαρισματικός αυτός δημιουργός σκηνοθέτησε, έγραψε και παρήγαγε πολλές ταινίες κινουμένων σχεδίων, οι οποίες έχαιραν της αποδοχής κοινού και κριτικών.


Μερικές από τις ταινίες που σκηνοθέτησε είναι οι: Castle in the Sky (1986), "Princess Mononoke" (1997),  «Spirited away» (2001), «Howl's Moving Castle» (2004) και η τελευταία του «The wind rises» (2013). Έχει υπάρξει υποψήφιος για βραβεία σε ποικίλα φεστιβάλ για αρκετές από τις ταινίες του και έχει βραβευτεί για πολλές από αυτές.

Ξεχωρίζουν το Όσκαρ που κέρδισε το 2003 για το «Spirited away», το οποίο παρεμπιπτόντως αρνήθηκε να πάει να παραλάβει διαμαρτυρόμενος για την εισβολή των Η.Π.Α. στο Ιράκ, το βραβείο Saturn το 2001 για την Πριγκίπισσα Μονονόκε και το βραβείο Annie για την τελευταία του ταινία. Επιπλέον, το 2014 τιμήθηκε με το Honorary Academy Award για την επιρροή που άσκησε στο χώρο των κινουμένων σχεδίων, όντας ο δεύτερος Ιάπωνας που τιμάται με αυτό μετά τον Ακίρα Κουροσάβα.


Οι ταινίες του Μιγιαζάκι ξεχωρίζουν για τις πολύπλοκες και ιδιαίτερες πλοκές τους, τα υπέροχα σχέδια και τους πρωταγωνιστές του που πάντα κρύβουν μια ασυνήθιστη ιστορία. Συνήθως, οι ιστορίες του στρέφονται γύρω από ένα νεαρό, δυναμικό κορίτσι, ενώ επίσης συχνά χαρίζει στους χαρακτήρες του την ικανότητα να πετάνε ή να έχουν κάποια μαγική δύναμη.

Έχει δηλώσει πως έχει επηρεαστεί από Ιάπωνες σκιτσογράφους που ευδοκίμησαν τη δεκαετία του ’50, αλλά και από Ρώσους καλλιτέχνες, οι οποίοι εφάρμοζαν τις αισθητικές αρχές της σοβιετικής σχολής. Είναι πραγματικά δάσκαλος σε αυτό που κάνει, παραμένει πιστός στο σκίτσο και στα χρώματα, όλα τα σκίτσα στις ταινίες του είναι φτιαγμένα στο χέρι απο τον ίδιο. Επίσης απεχθάνεται υπολογιστές, cgi και γραφικά, γιατί απλά κάνει τέχνη που πολλές φορές είναι σκέτη ψυχεδέλεια.

Η πιό psy ταινία του είναι το κινούμενο κάστρο, «Howl's Moving Castle» (2004), εικαστικά αριστοτεχνική, έχει πάρα πολλές γνήσιες στιγμές μαγείας, περνάει όμορφα αντιπολεμικά μυνήματα, και είναι ψυχέδελεια.


Το βασικό χαρακτηριστικό των πλάνων του Miyazaki είναι πως διακατέχονται από μια πλήρη ανάπτυξη λεπτομερειών, που δεν είναι εύκολα αντιληπτές στην πρώτη ανάγνωση του φιλμ. Γι αυτό και το Moving Castle όπως κάθε δημιούργημα του άλλωστε, απαιτεί πολλή προσοχή στην μελέτη του, όπως κι ένας πίνακας ζωγραφικής. Χρώματα και τρισδιάστατη υφή που δεν συναντάμε σε αυτό το επίπεδο στα αμερικάνικης προέλευσης CGI, που συνδυάζονται υπέροχα με τον λυρισμό και την ποιητική διάθεση της απεικόνισης ενός κόσμου, που δεν απέχει και τόσο από την πραγματικότητα.

Βρισκόμαστε σε μια φανταστική χώρα της Ευρώπης στις αρχές του 20ου αιώνα, όπου επικρατεί ένας συνεχής κι αιματηρός πόλεμος, ανάμεσα στις δυνάμεις των μάγων, που αντιπροσωπεύουν το καλό και το κακό. Ανάμεσα σε εκείνους που συμμετέχουν στην μεγάλη μάχη είναι και ο Χόουλ, που όμως δεν δείχνει και ιδιαίτερο σθένος για να πολεμήσει. Οι απαιτήσεις του βασιλιά αμέτρητες γι αυτό και θα χρησιμοποιήσει σαν απεσταλμένη του στο παλάτι την Σόφι, που εντέλει θα τον βγάλει ασπροπρόσωπο. Πίσω όμως από την γηρασμένη της ματιά θα διακρίνει την αλήθεια, πως κρύβεται ένα μικρό και όμορφο κορίτσι, που θα κερδίσει την καρδιά του και θα του αλλάξει ριζικά τρόπο σκέψης, πάντα προς το θετικό. Τι παραμύθι!


Το εκπληκτικό Howl`s Moving Castle, υπήρξε ανάμεσα στα υποψήφια για το καλύτερο animation του 2006, γεγονός που δεν αποτελεί και καμία σπουδαία έκπληξη. Τεράστια επιτυχία σε Γαλλία και Αμερική, που δυστυχώς πέρασε απαρατήρητο στην χώρα μας και που του αξίζει και με το παραπάνω η προσθήκη του στην συλλογή μας. Διαμάντι!


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Άνοδος και πτώση του ψυχεδελικού ροκ

Ψυχεδελικά "μαγικά" μανιτάρια - Επίδραση και παρενέργειες